Oooofff bu zor.

Ya da benimle konuşurken enerji kabarcığıma çok yakın durduğu için beni hafifçe ürperten o kişi. Ve büyük bir adım geri attığınızda ve onlar size yaklaşıp dokunmaya başladıklarında daha da kötüleşir. 😬😑🙄🥴

Ya da... durup dururken çok yapışkan olan ve kapıdan girer girmez kulağınıza konuşmaya başlayan ve yaptığınız her şeyi yönlendirmek isteyen o tuhaf aşk bombacısı kişi. 🙄 TANRIM! 😵‍💫 😩Kurtar beni!!!

Maske takan gösterişçi ve plastik gülümseyen Hıristiyanlara tanık olduğumda bu benim için de geçerli, gerçekte kim olduklarını sevebilmem için bile gerçek değillerse birini nasıl sevebilirim? Sokağın köşesindeki evsizi sevmek daha kolay, çünkü her şeyini ortaya döküyor. 🤷‍♀️ Sadece gerçek olanlar lütfen ☺️ Teşekkürler!

Birbirimizi sevme konusuna gelince, bu çok açıktır. Yargılanmış hissetme konusuna gelince: - Eğer bir kilisede oturuyor ve mahkûmiyet hissediyorsanız, bu iyi bir şeydir! Kutsal Ruh'un insanları günahları konusunda ikna etmesi beklenir (Yuhanna 16:8) - Kilise kendi üyelerini yargılamaya çağrılmıştır, dışarıdan gelenleri değil. (1. Korintliler 5:12-13) Tanrı nasıl günahkârın ruhuna duyduğu sevgiden dolayı onu mahkûm ediyorsa, kilise de tövbe etmeyen üyelerini azarlamalıdır. Ama sevgiyle ve Matta 18:15-17'deki süreci kullanarak

Birbirinizi sevin ama Nuh hariç herkesi boğun ve Kenanlıları yok edin? Tanrı bile herkesi sevmiyor!

😂neden bu kadar doğru

Onun dediği gibi, burada hiç günah işlememiş olanlar ilk taşı atabilir. İnsanların neler yaşadığını bilmiyoruz. Biz kimiz ki yargılayalım? Bu kalabalığın içinde Tanrı'nın çocukları olarak öne çıkmamız ve nefret dolu bir dünyayı önemsememiz gerekiyor. Hıristiyanların bu kavramı anlamamasından bıktım, bazen insanlar kiliselerini terk ediyor çünkü dünya onlara daha az yargılayıcı davranıyor ve bunun nedenini düşünmeliyiz, burada doğru olmayan bir şeyler var.

Hıristiyanların dünyada çok yargılayıcı insanlar olarak temsil edilme sorunu var. Bence bu, birçok Hıristiyan'ın, sonuçta hepimizin insan olduğunu, dünyevi insanlarla ya da diğer dinlerle aynı fikirde olmasak bile nazik ve sevgi dolu olmamız gerektiğini anlamamasının nedeninin anahtarıdır çünkü kurtaran şey sevgidir. Sevgi Tanrı'dır. Parmakla işaret etmek yerine her şeyi bir kenara bırakalım ve sevgiyi insanlara bırakalım. Yapılacak en doğru şey budur. İsa bizi en kötü halimizle kabul ediyor, biz neden aynısını yapmayalım.