Bir kez kaydedilen her zaman kaydedilir mi?

Evet çünkü bu bir seçim. Tanrı sizi kendisini sevmeye zorlamaz. Eğer Kutsal Ruh'tan uzaklaşmayı seçerseniz, İsa'yı tekrar çarmıha germiş olursunuz. Bir insanın Tanrı'nın iyiliğini tattıktan sonra nasıl uzaklaşabileceğini anlamıyorum. Ama böyle bir kişi bunu yaparsa, İsa'nın uğruna öldüğü sonsuz yaşamı kaybetmiş olur. Bu bir seçimdir. Onun bana olan Sevgisi nedeniyle tövbe ediyorum, başka türlü değil.

Vaftiz sizi kurtarmaz, İsa kurtarır. Size söz veriyorum, kurtuluşunuzu kaybedebilecek olsaydınız, bunu yapmak için elinizden gelen her şeyi yapardınız. İşte burada Mesih devreye giriyor. Reformcu kardeşlerimde sıkça gördüğüm bir başka cevap da, "...O zaman en başta kurtulmamıştın". Şimdi bilmek istiyorum, siz kimsiniz ki bu yargıyı veriyorsunuz. İşleriniz sizi kurtaramaz, kurtuluşunuzu da kaybettiremez, bu Amazing Grace'dir.

"Kurtuluşunu kaybetmek" ifadesi bana her zaman "kurtuluşumu kaybedecek" kadar korkunç bir şey yapabileceğim zihniyetini düşündürüyor Ben bunun doğru olduğunu düşünmüyorum. İsa günahlarımız için öldü ve bize "hiçbir şeyin bizi Tanrı'nın sevgisinden ayıramayacağı" söylendi Ancak, Tanrı'dan uzaklaşmayı ve O'nu reddetmeyi seçebileceğimize inanıyorum. Peki bu gerçekten kurtuluşu "kaybetmek" midir? O bizi her zaman seçecektir, mesele bizim onun bağışlamasını ve kurtuluşunu kabul etmeyi her zaman seçip seçmeyeceğimizdir.

Kurtulmuş ve vaftiz edilmiş bir kız kardeşim var ama şu anda Mesih'i inkar ediyor ve agnostisizmi takip ediyor. Zor bir dönemden geçtiğine ve okuduğum ve duyduğum şeyler nedeniyle kurtulduğuna inanıyorum. İsa'nın onu sevdiğine ve ne yaptığını tam olarak anladığına ve bildiğine inanmak istiyorum. Ben de birkaç kez inancımı kaybettim. Bu oldukça çılgınca. İsa'nın adıyla herkes için dua ediyorum!

Bu, İsa'nın söylediğini duyduğum en korkutucu şey 😟 Matta 7:21-23 Yeni Kral James Versiyonu 21 "Bana, 'Rab, Rab' diyen herkes değil, göklerdeki Babam'ın isteğini yerine getiren herkes göklerin Egemenliği'ne girecektir. 22 O gün birçokları Bana, "Tanrım, Tanrım, senin adına peygamberlik etmedik mi, senin adına cinleri kovmadık mı, senin adına birçok mucize yapmadık mı?" diyecek 23 O zaman onlara şöyle diyeceğim: "Sizi hiç tanımadım; kanunsuzluk yapanlar, Benden uzaklaşın!

Matta 7:21 Ayrıca Yuhanna 14:15-31 Tövbenin Alice'ini yaşa!!

Bu ilginç bir soru. Yeniden doğmuş Hıristiyanlar olarak kurtuluşumuzu kaybetmesek de... Kutsal Kitap imandan sapmaktan bahseder... esasen geri kaymaktan, yüreklerimizi katılaştırıp dünyaya daha çok benzemekten ve İsa'ya daha az benzemekten... umarım bu yardımcı olur ve gönderiniz için teşekkürler David.

Kurtuluş bize bahşedilmedi... Bize bahşedilen şey tövbe etme ve davranışlarımızı değiştirme fırsatıdır. Sonuna kadar hayatlarımızı Tanrı'nın emirlerine göre yaşamak için çok çalışmalıyız, asla günah işlemeyen İsa'yı örnek almalıyız. Çünkü Yuhanna'nın yazdığı gibi günah, yasanın çiğnenmesidir. 4. Günah işlemeyi alışkanlık haline getiren herkes aynı zamanda Yasa'ya karşı isyan içinde yaşar, çünkü günah Yasa'nın çiğnenmesidir. (1. Yuhanna, 3)

Evet, ben Hristiyan olarak yetiştirildim ve genç yaşta kurtuluşu kabul ettim ama 18 yaşıma geldiğimde aslında Sihizm'e geçtim. Beş yıl sonra Tanrı kalbimle konuştu, sesli değildi ama mesajı açıktı: "Beni takip etmek istediğini görüyorum ama tek yol İsa'dır." Böylece Mesih'e geri döndüm ve bir daha da arkama bakmadım. Sihizm için Mesih'i terk etmeden önce kesinlikle kurtulmuştum. Geriye dönmedim, meşru olarak Sihizm'in daha iyi olduğunu düşündüm. Tanrı hayır dedi ve ben de İsa'ya geri döndüm. Bana bir şans daha verdi.

Evet, bir kez kurtulan her zaman kurtulur. Siz ya da onlar kurtuluşlarından aktif olarak vazgeçmedikleri sürece. Ama o zaman asıl soru şu olur: Başlangıçta kurtulmuşlar mıydı? Örneğin, ekici benzetmesi.

Hayır, kurtuluşunuzu kaybedemezsiniz. Onu korumak için çalışmak, kazanmak için çalışmakla aynı şeydir. Cennetteki yerimizi kazanmak için kendimize güvenmeyi bırakmalıyız. Bunun Hıristiyanların zihnine şüphe tohumları ekmenin bir yolu olduğunu hissediyorum.

Matta 24:13 "Ama sonunda sağlam duranlar kurtulacak."

Azizlerin azmi

Basit cevap, evet ama hayır. Kafa karıştırıcı, değil mi? Bu yüzden Tanrı'nın sözlerini okumalıyız. Tahmin işini ortadan kaldırmak kendi bireysel sorumluluğumuzdur. İsa başlangıçtan beri Baba'yla birlikteydi. Yeni Ahit'teki yasayı (10 emir) korumak için geldi. Ama aynı zamanda Tanrı'yla olan anlaşmamızı bitirmek ve tamamlamak için. Yani evet, Mesih'in değerli kanıyla lütuf/iman/kabul yoluyla kurtulduk. Biz kendimizi mahkum ediyoruz ama Mesih bize yol göstermek için bizi mahkum etmeye geldi!

Bu yorumların çoğunu okumak oldukça ürkütücü. Öğrencilik derslerini, sistematik teolojiyi ve ayet ayet bağlamlı yorumları şiddetle tavsiye ederim. Eski Ahit ve Yeni Ahit'teki kurtuluş aynı değildir vs. Kutsal Kitap'ın farklı yerlerinden rastgele ayetler almak, bu mesajın bütünlüğü olmadan bağlamından ve gerçek anlamından uzaklaşmaktır. Hiç kimse bu dünyada yeniden doğduktan sonra yetersiz kalmaz, günah işlemez ya da hata yapmaz.

Mısır'dan Çıkış 32:33 Tanrı, günah işleyenlerin adını yaşam kitabından sileceğini söyler....Musa halk için dua eder ve yalvarır, çünkü halk Tanrı'nın yasalarına karşı altın bir buzağı yapmıştır. Bir kez kurtulmuş olmak her zaman kurtulmuş olmak demek değildir, eğer yetersiz kalırsanız... günahlarınızdan tövbe etmeniz gerekir... Bence içten gelen gurur ve kamusal imaj, insanların hayatlarını Rab'be yeniden adamaktan çekinmelerine neden oluyor... Hadi ama kimin umurunda? O sunak çağrısına gidin, tövbe edin ve yollarınızı değiştirin.

Gerçek Kurtuluş kaybedilemez.

Hıristiyanlara yanlış öğretilmesi çok üzücü! Kutsal ruhlulara sorun, Tanrı'nın kendisine ruhta ve gerçekte hizmet etmemizi istediğini açıklayacaktır! (Nasıl olursa olsun değil) nasıl istersek öyle yaşayalım, hiç değişmeden!

Evet, günah işlemeye başlarsanız ve tövbe etmezseniz kaybedebilirsiniz, tıpkı Lucifer'in cennette olduğu ve günah işlediğinde Tanrı'nın onu kovduğu gibi

Bir kez kurtulan her zaman kurtulur- evet! Şu anlamda ki, bir kişi GERÇEK anlamda kurtulduğunda Mesih'i kabul eder, dönüşür ve imandan asla ayrılmaz.

Kurtuluşumuzu "kaybedebileceğimize", yani Mesih'le gerçekten karşılaştıktan sonra ondan uzaklaşma özgürlüğüne sahip olduğumuza dair inancım giderek artıyor. Mesih'in yenilmez yüreğinin bizim için sebat ettiğine inanıyorum, ancak bir ilişkiye girdikten sonra artık onu terk etme kapasitesine sahip olmasaydık, sadece kuklalar ve otomatlar olurduk. Bu mantık silsilesinde hala ilerleme kaydediyorum, ancak Tanrı bizi kendisini (aptalca) reddedebilecek büyük, lezzetli bir özgür irade ile yarattı.

Evet, bir Hristiyan kurtuluşunu kaybedebilir. Aksini söylerseniz, esasen özgür iradeye sahip olmadığımızı söylemiş olursunuz. Bir insan Tanrı'dan uzaklaşmayı seçebilir, ancak bu kurtuluşun "kaybedilmesinin" yoludur. Protestan Reformu'ndan önce dünyada hiç kimse kurtuluşunuzu kaybedemeyeceğinizi söylemezdi lol.

Pek çok Hıristiyan'ın Mesih'in başarısının tamamlanışını anlamama cenderesinde yaşaması ve kutsal yazıları yanlış anladıkları için Yehova şahidi tarzı işlerle kurtuluşu tercih etmesi çok üzücü. Yahuda gibi hiçbir zaman imanlı olmayan ama Hıristiyan gibi görünen bazı kişiler olacaktır. Ancak bu, işlerle ya da affedilmez günahı işleme korkusuyla kurtuluştan oldukça farklıdır!

Galatyalılar 5:1 Tanrı'nın lütfuyla yaşamayı nasıl bırakabileceğimizden söz eder. Düşmek kurtuluşumuzu kaybetmek anlamına gelmez. 'Yeniden doğmamış' olmak mümkün değildir. Tanrı'ya şükürler olsun!

Eğer kurtuluşumuzu kaybedebiliyorsak, o zaman lütfun anlamı nedir? İsa'nın kanı sınırlı mıdır? Koşullu mudur? Eğer kendimizi kurtarabilecek ve/veya kurtuluşumuzu koruyabilecek durumda olsaydık, İsa neden en başta öldü?

Kutsal Kitap Hıristiyanları, belirli günahları işleyip tövbe etmedikleri takdirde "lütuftan düşebilecekleri" (Gal. 5:1-5), kurtuluştan "mahrum kalabilecekleri" (Rom. 11:18-22), Kuzu'nun Yaşam Kitabı'ndan isimlerinin silineceği (Va. 22:19) konusunda uyarır (çapraz başvuru Efes. 5:3-5; 1Kor. 6:9; Gal. 5:19, Va. 21:6-8).

Bundan daha açık olamaz

Bu gerçekten çok basit. Kutsal Kitap Hıristiyanları, belirli günahları işleyip bunlardan tövbe etmedikleri takdirde "lütuftan düşebilecekleri" (Gal. 5:1-5), kurtuluştan "mahrum kalabilecekleri" (Rom. 11:18-22), Kuzu'nun Yaşam Kitabı'ndan isimlerinin silineceği (Va. 22:19) konusunda uyarır (çapraz başvuru Efes. 5:3-5; 1Kor. 6:9; Gal. 5:19, Va. 21:6-8).

İnanmayı bırakmazsan daha iyi olur

Bilmiyorum ama şunu söyleyeceğim, hurda ya da zayıf bir temel üzerine hiçbir şey inşa edemezsiniz

evet bu doğru

Bence bu kadar büyük bir konu, Tanrı'nın sözünün tamamının ayrıntılı bir şekilde incelenmesini gerektirir. Neyse ki, bizim için bu zor işin çoğunu yapmış olan insanlar var. Wayne Grudem'in Sistematik Teoloji kitabının kısaltılmış bir versiyonu olan Kutsal Kitap Doktrini kitabını tavsiye edebilirim. Düşündüğünüzden daha okunabilirdir ve Kutsal Kitap'ı incelememizde bizim için yararlıdır. Kapsamlı bir çalışma olmadan, bize uygun olan argümana inanabilir, hatta Tanrı'nın sözünün çelişkili olabileceğini düşünebiliriz (ki öyle değildir)

Yahuda hiç kurtuldu mu? Yahuda kurtuluşunu hiç kaybetti mi? Bir Hristiyan Mesih'ten vazgeçip Satanist olabilir mi?

Bu uzun tartışmalı konu üzerine bütün gün yazabilirim ama sadece şunu söyleyeceğim, bu kutsal yazı değildir ve bu sözün yanlış olduğunu kanıtlayan pek çok kutsal yazı vardır. Tek söyleyebileceğim, kendinizi Tanrı'ya onaylatmak için çalışın, Tanrı'nın sözü çok fazla manipüle edilmiştir, çünkü insanlar Tanrı'nın sözünü kendi günahlarına uygun hale getirmek isterler. Sonuna kadar dayananlar kurtulacaktır Matta 24:13.

Seni Hiç Tanımadım 21 "Bana, 'Rab, Rab' diyen herkes değil, göklerdeki Babam'ın isteğini yerine getirenler göklerin Egemenliği'ne girecek. 22 O gün birçokları bana, "Rab, Rab, biz senin adına peygamberlik etmedik mi, senin adına cinleri kovmadık mı, senin adına birçok güçlü iş yapmadık mı?" diyecekler. 23 O zaman onlara, "Sizi hiç tanımadım; benden uzaklaşın, ey yasasızlık işçileri" diyeceğim Öyleyse kurtuluşu hafife almayalım

Hristiyanlar olarak bu tartışmaları yapabildiğimiz için çok mutluyum çünkü onun lütfuyla kurtulduğumuzu bilmemiz gerekiyor çünkü itaatsizlik ettiğimizde bile bizi seviyor, hizaya gelmemizi bekliyor ama gelmezsek gelmiyoruz! onun sevgisi değişmez ama mathew7: 21-23 bunu söylüyor:

Tanrı her neye başladıysa, onu tamamlayacaktır... 1 peter Ben bir süre kaymış biriyim. Tanrı bu işi devam ettirmeye kararlıydı!

Kurtuluşunuzu kaybedemezsiniz. İsa bizi koruyacağına söz verdi ve asla başarısızlığa uğramaz.

Eğer bir kişi Yüce Tanrı'nın Oğlu İsa Mesih Yeshua tarafından kurtarıldıysa... o kişiyi kanıyla kurtarmış ve tüm günahlarını bağışlamıştır. O, içimizde başlattığı şeyi tamamlamaya sadıktır ve her şeye gücü yeten, her yerde hazır ve nazır olan Tanrımız bizi yönlendirmek ve elimizden tutmak için her zaman yanımızdadır. O bizim başlangıcımızı ve sonumuzu bilir. Neden bizi önceden belirleyip sonra da kaybetsin ki? Bence "kurtuluşlarını/imanlarını kaybedenler" Tanrı'yı kasten reddederler, ama Tanrı onların kaybedeceğini biliyordu, yine de O'nun lütfu yeterlidir.

Aziz Pavlus'un mektuplarında şöyle yazar: Kurtuldum, kurtuluyorum ve son yargıda da kurtulmayı umuyorum

Bence eğer gerçekten tövbe edersek, kurtuluruz, sonra geri adım atarsak, kurtuluruz, yüz çevirirsek, kurtuluruz, Tanrı geri dönmemizi bekliyor ve ne kadar sürerse sürsün bekleyecektir. Geçenlerde genç bir adamken Hıristiyan olan ancak daha sonra sırtını dönen, yıllar sonra kanserden ölürken Tanrı'nın varlığını hisseden ve ölüm döşeğindeyken Mesih'e geri dönen bir adam hakkında bir hikaye duydum. Bu yüzden, uzaklaşmış olan kardeşlerimiz için umut var. Ama yaşamlarını gerçekten İsa'ya adadılar mı?

Her ilişkide olduğu gibi bunun da sürdürülmesi gerekir. Tanrı bizi kendisiyle bir antlaşma yapmaya davet eder ve bu daveti kabul etmek ya da reddetmek gibi bir seçeneğimiz vardır. Eğer kabul edersek, O'nunla aramızdaki ilişkisel antlaşmayı sürdürmeliyiz. Evlilik bunun bir örneğidir, katılaşmış yürekler bizi Tanrı'dan uzaklaştırabileceği gibi boşanmaya da yol açar. İsa'yla ilişkinizi sürdürmeyerek kurtuluşunuzu kaybedebilirsiniz.

Davids Pawson'ın bu konudaki vaazını hep sevmişimdir. Ayrıca bir kitap da yazdı. Bir göz atabilirsiniz.

Kurtuluşunuzu kaybedebileceğinize inanmıyorum, ama isteyerek ondan vazgeçebilir/dönebilirsiniz. Yeni Antlaşma'da bunun gerçekleştiğini anlatan pek çok ayet vardır. 1 Timoteos 4:1, Luka 12:42-48, 2 Petrus 2:20-22, İbraniler 3:12, Romalılar 11:22

Bir kez kurtarılan her zaman kurtarılır. "Koyunlarım sesimi işitir, ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm ve asla yok olmazlar; kimse onları elimden alamaz. Onları bana veren Babam her şeyden büyüktür ve hiç kimse onları Babam'ın elinden alamaz. Ben ve Babam biriz."" ~ Yuhanna 10:27-30

1/2 Bu sadece benim görüşüm, ama HAYIR. İsa kurtulabilmemiz için en büyük bedeli ödedi. Ama Tanrı bize özgür irade verdi, böylece Mesih'i izlemeyi ve kurtulmayı seçebiliriz. Ancak günahtan ve dünyanın yollarından uzaklaşmazsak, geri dönüp durduğumuz günahların tutsağı oluruz. Tövbe etmeliyiz ve İsa bizi kurtaracaktır. İsa beni her gün kurtarıyor çünkü hepimiz yetersiz kalmıyor muyuz?

2/2 Eğer tehlikeli bir bölgeye giderseniz ve kaçırılıp işkence görürseniz. İsa, ben diye haykırırsınız ve o da bunu yapar. Bir süre İsa'yı takip edersiniz, ama yol zorlaşır ve heyecan verici değildir... bu yüzden kaçıranların olduğu o tehlikeli bölgeye geri dönersiniz ve size tekrar işkence ederler. Tekrar haykırıyorsunuz İsa, lütfen beni kurtar, seni terk ettiğim için üzgünüm. İsa'nın şöyle dediğini hayal edebiliyor musunuz: Seni zaten bir kez kurtardım. Bir kez kurtulan her zaman kurtulur, değil mi? Şükürler olsun ki İsa bunu asla söylemez ve bizi kurtarmak için heyecanlanır

Farklı bir soruya cevap verebilir miyim? Çünkü iyi bir cevap bulmanın anahtarının, daha küçük soruları çözen daha büyük sorular olduğunu kabul etmek olduğunu düşünüyorum. Tanrı iyi midir? Eğer Tanrı'nın iyi olduğuna, haykırdığımızda bizi duyduğuna, cennetin kapılarını bize imkansız ya da kafa karıştırıcı kurallarla kapatmadığına gerçekten inanıyorsak. o zaman daha küçük soruların cevaplarından bağımsız olarak O'na güvenmek için iyi bir nedenimiz var demektir. Tanrı'nın iyiliği aslında daha büyük bir sorudur.

İsa "git ve bir daha günah işleme" dedi

Kutsal Yazılara bakalım! Matta 7:21-23 oldukça açık bir yanıttır. Not: İsa'nın "seni hiç tanımadım" sözlerinin orijinal Koine Yunancasından daha doğru çevirisi "bir gün bile seni kendime ait olarak kabul etmedim" olacaktır. Yani tüm bu imanımızı ikrar etme, işler, hizmet, dua vs. İsa tarafından talep edilmenin yolu değildir. Unutmayın: İnsanlara doğru görünen ve sonunda ölüme götüren bir yol vardır. Yolumuz dar dostlarım, Rabbimiz Mesih'in arkasında tek sıra halinde!

Rab'den uzaklaşmanın mümkün olduğuna inanıyorum. Kendi işlerimizle kurtulmamış olsak da, kutsal ve kutsanmış bir yaşam sürmeye çağrıldık - bundan kaçış yok. Kutsal Yazılar bu gerçeği desteklese de, çoğu kişi genellikle kendi bedensel arzuları ya da yanlış öğretilerin etkisiyle bunu görmemeyi tercih eder. Yaşama giden yol dardır.

O'nun sadakatini ve şaşmaz Sevgisini büyük ölçüde kendi eksikliğim sayesinde öğrendim. Ama Tanrı'nın lütfu hepimize yeter... İsa'nın kurtarma yeteneğini kendi anlayışımızla sınırlayamayız. Tanrı bizim peşimizdedir ve İsa'yı merhamet dolu bir yürekle, sadık kalamayacağımızı ve bizim için O'nun savunuculuğuna ihtiyaç duyduğumuzu bilerek göndermiştir... böylece hiç kimse kendi işleriyle övünemez. Bu bizim Tanrımız. Bildiğim Tanrı'nın en kötü günahkârları (benim gibi) geri çevirdiğine inanmıyorum.

Her iki şekilde de iddiada bulunabiliriz, ancak gerçek şu ki kesin olarak bilmiyoruz. Tanrı yüreklere bakar ve hiç kimsenin mahvolmaması O'nun isteğidir - kimin kurtulup kimin kurtulmayacağına dair genel bir teori uygulayamayacağımız pek çok zor durum ve koşul vardır. Eğer Tanrı'nın insanları sevdiğine gerçekten inanıyorsak, o zaman O'nun insanlara şefkatle baktığına (inancını kaybeden insanlar genellikle acı çektikleri için bunu yaparlar) ve onlara Kendisini kabul etmeleri için bir fırsat verdiğine inanmak zorundayım.

Hayır, Kutsal Kitap'a göre yeniden doğan Hıristiyanlar olarak kurtuluşlarını kaybedemeyiz ve yeniden doğanlara sonsuz yaşam verilir ve Tanrı'nın planı değişemez, vaatleri başarısız olamaz ve Tanrı'nın çağrısı iptal edilemez. Gerçekten kurtulmuş olanlar sonuna kadar kurtulmuş kalacaktır.

Bu konuda emin değilim. Bunu yapamayacağınıza inanan bir ailenin yanında kiracı olarak kalıyorum ve nereden geldiklerini anlıyorum. İsa kendisine verilenlerin hiçbirini kaybetmeyeceğini söylüyor. İmanınızı kaybettiğinizde kurtuluşunuzu da kaybedersiniz diyenler için, Vaftizci Yahya bile imanını kaybetmiştir ama kurtuluşunu kaybetmediği konusunda hemfikir olabiliriz. Yani bunun için iyi bir argüman var gibi görünüyor. Ayrıca, kurtuluş işlerle kazanılmaz, o halde işlerle nasıl kaybedilebilir?

Evet, ne yazık ki yapabilirsin. Bu yüzden Judas Iscariot gibi değil, Aziz Petrus gibi olmak için çabalamalıyız 💪♥️✝️